Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Έλεος πια...

Σε συνέχεια της χθεσινής μου ανάρτησης έχω να πω πως είμαι "μισογύνη" και ας ανήκω σ'αυτό το φύλο...Νιώθω όλο και περισσότερο πως βρίσκομαι μέσα σ'ένα ατελείωτο επεισόδιο του Sex and the City...Γιατί όλοι σκέφτονται βάσει του σεξ και γιατί όποιος δεν ακολουθεί το κύμα ακούγεται ο παράξενος της υπόθεσης;...Μετά από αυτό το κύμα αυτοπεποίθησης το οποίο με έχει πλυμμηρίσει τελευταία λόγω επαγγελματικής επιτυχίας άρχισαν να ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια "κατακτήσεις"...Και τα εισαγωγικά έχουν ρόλο που μπήκαν...Διότι δεν μπορώ να χαρακτηρίσω ως κατάκτηση ένα φλερτ το οποίο προέρχεται από άτομα τα οποία δεν έχουν καν το τακτ να το κάνουν μακρυά από τη κοπέλα τους ή που δεν με είχαν προσέξει μέχρι τώρα αλλά ξαφνικά τους άρεσε πολύ η ιδέα να έχουν δίπλα τους κάποια η οποία δεν θα τους κάνει όλα τα χατίρια γιατί πολύ απλά έχει αυτό που λέμε "χαρακτήρα"...Ακούω συχνά ότι έχουμε ευνουχίσει τους άντρες γιατί είμαστε υπερβολικά δυναμικές (φυσικά όχι όλες μας) και πως φοβούνται να μας πλησιάσουν λένε...Γυναίκες δράκαινες που κατασπαράζουν τα θύματά τους...Καημένα αγοράκια...Ξέρετε κάτι;...Βλέπω συνέχεια γύρω μου άντρες που συνοδεύονται από "κατώτερες γυναίκες"...Είτε κοινωνικά είτε νοητικά...Γιατί συμβαίνει αυτό;...Αληθεύει άραγε ο μύθος που θέλει τους άντρες να προτιμούν τέτοιες γυναίκες γιατί δεν αντέχουν κάποια ισχυρότερη από αυτούς;...Και αν ναι, τότε γιατί συνεχώς διεκδικούν τις "maneater";...Δε ξέρω είναι η αλήθεια τι να υποθέσω...Αλλά οφείλω να ομολογήσω πως λατρεύω να τους βλέπω να κοιτάνε με θαυμασμό και απόλυτη αφοσίωση τα όσα λέει η κάθεμια από αυτές και να έχουν τις φίλες τους σε πολύ κατώτερη μοίρα...Ξέρω πως ακούγεται αλλά who cares?...Παντού γύρω μου όλοι σκέφτονται γύρω από το σεξ!..Πως γίνεται να μην τους ενδιαφέρει η επαγγελματική τους επιτυχία ή η προσωπική;...Έχουμε ξεχάσει (ή καλύτερα μπερδέψει) τι είναι καλό και τι κακό...Δεν μπορώ να αδικήσω όμως μόνο τους άντρες γιατί είμαι και δίκαιη συν τοις άλλοις...Οι γυναίκες είναι χειρότερες...Πως μπορεί κοπέλα μου να σε πάρει στα σοβαρά κάποιος όταν ξέρει ότι σ'έχει πάρει η μισή Αττική (γιατί ακόμα και αν δεν του το πεις φαίνεται, ξέρω σε σοκάρω) και όχι μόνο;...Και μετά αναρωτιέσαι γιατί δεν σε ξαναπήρε τηλέφωνο;...Αυτό είναι θράσος εκ μέρους σου...Ο σεβασμός που τρέφουν οι άλλοι για το πρόσωπό μας είναι όμοιος με αυτόν που τρέφουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας...Καλό μας βράδυ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: